Παρασκευή, Ιουνίου 19, 2009

Διαμαντένιος ουρανός...

Δε θυμάμαι πότε το άκουσα πρώτη φορά αυτό το εξαιρετικό τραγούδι, όμως θυμάμαι ότι ο Μανόλης μου το έστειλε ρεμιξαρισμένο πέρσυ με τη συμβουλή να το βάλω δυνατά όταν νυχτώνει και να κοιτάω τον ουρανό και ξετρελάθηκα!!!

Αφιερωμένη σε σένα, λοιπόν, Μανόλη αυτή η ανάρτηση!

Ελπίζω να μας έρθει σύντομα άλλη μια τέτοια άγρια καταιγίδα σαν τη χτεσινή.
Mε 2000 και βάλε κεραυνούς.
Τέτοια κοσμοχαλασιά χρόνια είχα να δω και να απολαύσω τόσο.

Και σε ενδεχόμενη διακοπή του ρεύματος μακάρι να είμαστε με παρέα και κεριά -ή έστω φακό-, γιατί η (σκοτεινή) μοναξιά τέτοιες ώρες είναι κακός σύμβουλος, χώρια που σε κάνει να χρεώνεις το σταθερό υπέρ του δέοντος.
Και την επόμενη φορά να μην πέσει κεραυνός στο σπίτι της Pandoras γιατί κάηκε το ρούτερ της και άντε μετά να κάνεις ιντερνετικό διάλειμμα μαζί της.
Και το Γατί, στο επόμενο black out να μην κάνει μπάνιο για να μην πέσει και χτυπήσει!!

Πρώτη φορά στα χρονικά μου θυμάμαι τέτοιο χαλασμό, βροχή απ' όλες τις κατευθύνσεις δε μπορούσα να κοιμηθώ απ' το θόρυβο των βροντών, κόντεψε να βουλιάξει το κρεβάτι μου!!!!

To τραγούδι -χωρίς το remix- :



Αν αυτά τα σύννεφα είναι οι φόβοι των ανθρώπων
που παγώνουνε πάνω απ' τις σκεπές
ας ξεπλύνουν οι πιο άγριες βροχές
αυτούς τους δρόμους
κι ας χυθούν, στις μυστικές δεξαμενές
που γεμίζουνε τη θάλασσα της φρίκης
που βουτάει αυτός ο δύτης μοναχός...
πρίν τελειώσει η ανάσα του
κοιτάει προς τα πάνω και θυμάται...

διαμαντένιος ουρανός...

Αν αυτά τα σύννεφα ζυγίζουνε το βάρος
που λυγίζει τις ανθρώπινες καρδιές
ας γκρεμίσουν οι πιο άγριες βροχές
αυτά τα σκιάχτρα
κι ας χυθούν στις μυστικές δεξαμενές
που γεμίζουνε με καύσιμα τα τρένα
που θα πάρει κάποια μέρα μοναχός
πριν τελειώσει το τσιγάρο του
κοιτάει προς τα πάνω και θυμάται:

όταν ήμουνα μικρός
μεσ' τα κύματα δε μ' ένοιαζε
αν ο κόσμος είναι απλός
ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε

διαμαντένιος ο ουρανός...

διαμαντένιος ουρανός...

8 σχόλια:

Shattered Words είπε...

"...όταν ήμουνα μικρός
μεσ' τα κύματα δε μ' ένοιαζε
αν ο κόσμος είναι απλός
ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε..."


Απλά υπέροχο!!!Ξυπνάει τεράστιες μνήμες, από κάθε σχεδόν...στιγμή της ζωής μου!!!

Γλυκό μου ξωτικό αυτά τα σύννεφα είναι όντως οι...φόβοι των ανθρώπων!!

Καλό βράδυ!!! :)

Εφη είπε...

''αν αυτα τα συννεφα ζυγιζουνε το βαρος που λυγιζει τις ανθρωπινες καρδις, ας γκρεμισουν οι πιο αγριες βροχες αυτα τα σκιαχτρα...''
πολυ ομορφο τραγουδι.
καλη και ηλιολουστη μερα.

emmanuel είπε...

ξωτικο!!!!!!!!!!!!
make my day!

b|a|s|n\i/a είπε...

τι απίστευτο τραγούδι!!
εδώ πάλι ούτε μία ψιχάλα.

zekia είπε...

όντως ήταν απίστευτη εκείνη η βραδιά... και γω ξυπνούσα απο το θόρυβο το βράδυ και ήταν πολύ περίεργα:) και ωραία επιλογή το άκουσμα

Appelsinpigen είπε...

ρε συ Νίκο,

πολλά σύννεφα εχουν μαζευτεί. Πάλι!!!

Αν είναι δυνατον!
Σημερα γι ακομη μια φορα ξύπνησα απο κεραυνούς κι αστραπές...

μαλλον προτιμοτερο απο το να ξυπναω απο κορνες αυτοκινητων!

η φυση ειναι το καλυτερο ξυπνητηρι, ασε που δεν κανει κ εκνευριστικο τικ-τακ!

τις καλημερες μου!!!

Appelsinpigen είπε...

έφη, μόνο ηλιόλουστη δεν είναι η σημερινη!

Μας κανει τερτίπια ο καιρός, αλλά ευτυχώς γλιτώνουμε τον καύσωνα και μπορω να αράζω στο μπαλκόνι μου κ να βλέπω κ λίγη θαλασσα χωρις να λιωνω απ τη ζεστη... :)

pandora είπε...

μμμ κοιτα αναρτήσεις που χάνω όταν διαβάζω !

:P :P

Ξωτικό όντως εκείνη η νύχτα θα μείνει στην ιστορία!
:D