Παρασκευή, Ιουνίου 25, 2010

Είναι πολύ, ρε σεις, αυτό που ονειρεύτηκα;

Τάδε έφη η Αλκυόνη Παπαδάκη στο βιβλίο της "Οι Κάργιες":

"- Να είχα λέει, μιαν αγάπη σαν αλάνα… Να κυλιόμουνα μέσα της, να ‘κανα τούμπες, να ‘πλωνα την αρίδα μου να λιαζόμουνα… Να ‘ρχότανε τα όνειρά μου σαν τις κάργιες να φτεροκοπούν πάνω από το κεφάλι μου. Βαρέθηκα να χώνω τη ρημάδα την ψυχή μου στα ντουλάπια και να της κρεμώ αρωματικά σακουλάκια να μην τη φάει ο σκόρος. Βαρέθηκα να περπατώ με την πλάτη κολλημένη στα ντουβάρια, γιατί νιώθω γύρω μου τον θόρυβο από τα μαχαίρια που ακονίζονται. Είναι πολύ, ρε σεις, αυτό που ονειρεύτηκα; Μιαν αγάπη λέω σαν αλάνα. Ν’ απλώσω την αρίδα μου να λιαστώ."


Είναι πολύ, ρε σεις, αυτό που ονειρεύτηκα?

Πέμπτη, Ιουνίου 24, 2010

Είδος προς εξαφάνιση

Μες την εξεταστική περίοδο, το μόνο σίγουρο είναι πως (ότ)αν βρεις χρόνο για διάλειμμα πρέπει πάσει θυσία να την κοπανήσεις απ' το γραφείο σου προς οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση του σπιτιού.

Στη δική μας περίπτωση για τέτοιου είδους εξορμήσεις βολεύει απείρως το μπαλκόνι το οποίο έχει μια άριστη εποπτεία της γειτονιάς - και της θάλασσας, βεβαίως βεβαίως.

Σήμερα η αδερφή μου έκανε την απογευματινή της έξοδο εκεί, ενώ εγώ παιδευόμουν με ηλεκτρόνια που εισέρχονται με ταχύτητες ανάμεσα σε φορτισμένες πλάκες - όρεξη που την έχουν!!

Μετά από λίγο μπαίνει μέσα και με ρωτάει:

-Αυτός ο απέναντι, ήθελα να 'ξερα, δουλειά δεν έχει που είναι όλη τη μέρα έξω στο μπαλκόνι του και πηγαίνει πάνω κάτω?
Γύρισα και την κοίταξα, σοβαρά σοβαρά (όσο το επέτρεπε η στιγμή), και τη μάλωσα:
- Ο κύριος απέναντι είναι σ-υ-ν-τ-α-ξ-ι-ο-ύ-χ-ο-ς!
Όταν συνειδητοποίησε το νόημα αυτής της σύντομης πρότασης που εκστόμισα σταμάτησε.

Έκλεισα τα βιβλία και βγήκα κι εγώ για διάλειμμα.
Με την αδερφή μου κοιτούσαμε μαζί, με δέος πια, αυτό το νέο είδος προς εξαφάνιση...

Τρίτη, Ιουνίου 22, 2010

Και η ζωή συνεχίζεται . . .

Σήμερα κάποιος "έφυγε" απ' το απέναντι σπίτι. Σίγουρα θα υπάρχει κι ένα παιδί, που θα του λένε "Κοιμάται...". Χιλιοπαιγμένο το έργο και τα παιδιά έξυπνα τελευταία.

Συγγενείς με μαύρα στο μπαλκόνι. Με ήρεμα θλιμμένα πρόσωπα. Σκουπίζουν τα μάτια τους, αγκαλιάζονται μεταξύ τους, θλιμμένοι γι΄αυτόν που έφυγε

Κι εγώ?
Στη ράχη του διαβόλου, να τους κοιτάω από απέναντι, μη γνωρίζοντας ποιος έφυγε. Ή γιατί.

Κρίμα να φεύγει κανείς
Κρίμα να φεύγει κανείς μια τέτοια μέρα
Κρίμα να φεύγει κανείς χωρίς να δει το πόσο όμορφη είναι η θάλασσα σήμερα.
Τα σύννεφα.

Κρίμα να έφυγε χωρίς να προλάβει ποτέ να δει το πόσο όμορφα υπήρξαν.
Κρίμα.

Ρίχνω άλλη μια ματιά στη θάλασσα."Στραφταλίζει" θα 'λεγε η μάνα μου, κι εγώ θα κορόιδευα από πίσω. Αντίδραση. Είναι μην μπλέξεις με φιλόλογους, πριν το καταλάβεις γίνεσαι μηχανικός με παιδεία (!)

Στρίβω τσιγάρο. 2 τζούρες και απολαμβάνω ηλιοβασίλεμα. Καλά είναι.
Σκέφτομαι τα ωραία που έρχονται. Τα διαφορετικά. Κάποια παραλία που μας περιμένει. Όλα όσα αλλάζουν, ειδικά αυτή την εποχή. Είναι ωραία, ρε!

Κι οι συγγενείς? Στα μαύρα τους... Κάποιοι Έλληνες να ανεμίζουν σημαίες. Μουντιάλ. Έτσι για να ξεχνάμε τι μέλλει γενέσθαι όπως επί Χούντας. Κόρνες, αυτοκίνητα, διάφανα κρίνα να δίνουν ρυθμό ( -μόνο μουσική (!) διότι τελευταία είμαι στα πάνω μου)

και η ζωή συνεχίζεται . . .



Σάββατο, Ιουνίου 12, 2010

Έτσι απλά . . .


Κι όμως φαίνεται απίστευτο που γύρισα
Θέλει κάποιο χρόνο να συνηθίσω
Μη νομίσω πως όλα αυτά ήταν ένα όνειρο

Τελικά δε γυρίσαμε στα ίδια
Γυρίσαμε σε κάτι διαφορετικό
Μια και το Ταξίδι κάνει τον καθένα ν' αλλάζει
Να τρομάζει τον ίδιο του τον εαυτό . . .

Μ' αρέσει.


Παρασκευή, Ιουνίου 11, 2010

Hard to come back . . .

τέλος εποχής, αγόρι μου - που λέγανε και στην ταινία του Αντώνη Κόκκινου
and I am BACK.
Hard to come back....

------

We're On A Roll
we Crack And Roll In The Bar Rooms
it's A Glorious Calling
if You've Got Nothing Much To Lose

and You Can Take It Further Still
that's All You Really Want To
now You Will, You Will

so What You Waiting For?
there's Nothing Waiting For You Here No More

if You Go
it Will Be Hard To Come Back
if You Go
it Will Be Hard
hard To Come Back
it's Hard To Come Back
it's Hard To Come Back, You Know
it's Hard To Come Back

again

this Ain't Your House
this Ain't Your Name On The Front Door
she Ain't Your True Love
you Ain't The One You Were Before

and It Will Never Be Enough For You
to Go About Doing What You Used To Do
you Gonna Need Something More
you Best Be Headed For The Door

(Chorus)

it Will Be Hard To Come Back
it Will Be Hard You Know
. . .