Τετάρτη, Φεβρουαρίου 16, 2011

Τ' όνομά σου μου θυμίζει τα πιο ζόρικα ξενύχτια.

Όλα θα'ναι εντάξει
Χατ Τρικ

όλα θα'ναι εντάξει σε μια χώρα μαγική
που η δύση όταν θα στάζει κατακόκκινο κρασί
μου χες πει "όλα θα'ναι εντάξει"

μου 'πες πως θα φύγεις
δε σε πίστεψα γιατί
τέτοιες ιστορίες έλεγες από παιδί
το 'χες πει
μα είπα "θα σου περάσει".

γιατί εντάξει δε θα είμαι εγώ.
τ' όνομά σου μου θυμίζει τα πιο ζόρικα ξενύχτια
που κοιτούσα τον ουρανό
και τα άστρα φτιάχνανε για σένα την πιο μεθυσμένη ορχήστρα
γιατί εντάξει δε θα είμαι εγώ.
δε θα είσαι εδώ.

Στάμπαρες στο χάρτη έναν τόπο μακρυνό
Χαβανέζων με κιθάρες που δεν ξέρουν τα μαγιώ.
μου 'χες πει "όλα θα'ναι εντάξει"
τώρα καφεδάκι στη Σταυρούπολη γιατί
σε ξέβρασε το κύμα μες της τρέλας το νησί
κι εύχομαι, φίλε μου, να 'σαι εντάξει.

γιατί εντάξει δε θα είμαι εγώ.
τ' όνομά σου μου θυμίζει τα πιο ζόρικα ξενύχτια
που κοιτούσα τον ουρανό
και τα άστρα φτιάχνανε για σένα την πιο μεθυσμένη ορχήστρα
γιατί εντάξει δε θα είμαι εγώ
δε θα είσαι εδώ.

Κυριακή, Φεβρουαρίου 13, 2011

Οδύσσεια - The Sequel

Ζηλεύοντας την Ιθάκη, ξεκίνησα. Στη ρότα, όμως, ξεφύτρωσαν και άλλα "νησιά".
Φτάνοντας στο τέρμα της πορείας, συνειδητοποίησα πως ο τελικός προορισμός δεν ήταν ο αρχικά συμφωνημένος. Προβληματιζόμενος για το πιθανό μέλλον έχασα και το παρόν. 

Γνώρισα και τους Λαιστρυγόνες, γίναμε φιλαράκια με τον κύκλωπα Πολύφημο και ξαναβάφτισα την Καλυψώ. Ο Αίολος δέχτηκε να φυσήξει ούρια για μένα στην αρχή αλλά λίγο πριν το τέλος αναρωτήθηκα τι να 'κρυβε μέσα ο ασκός του. Γοήτευσα την Κίρκη με τα μαγικά μου κόλπα, της έμαθα να πετάει με τη σκέψη,να γίνεται αόρατη. 
Μέσα σ' όλα αυτά έχασα εμένα. Έγινε σταδιακά, ούτε που πρόλαβα να το πάρω πρέφα. Και όταν η Πηνελόπη με κοίταξε στα μάτια και ο Τηλέμαχος με φώναξε "πατέρα", ήμουν πια άδειος.

Τώρα πια η Ιθάκη δε σήμαινε τίποτε για μένα. Η Πηνελόπη θα περίμενε σίγουρα κάποιον άλλο, συνονόματο. Κάποιον με το ίδιο σημάδι απ' τα δόντια του κάπρου στη γάμπα- καθαρή σύμπτωση. Ήμουν σίγουρος πως δεν είχα γιο, δεν είχα πατέρα. Ήταν σα να υπήρχα ανέκαθεν. Σα να γεννήθηκα σ' αυτή την απέραντη θάλασσα. Σα να ήμουν γιος αυτής της απέραντης θάλασσας. Πατέρας της. Λες και βγήκα απ' τη θάλασσα, ως γιος μιας Αφροδίτη. Λες και η θάλασσα βγήκε από μένα. 
Ένιωθα τη θάλασσα. Μέσα μου.
Και αποφάσισα, να βρω την πραγματική μου Ιθάκη.
Τώρα. Που κατάλαβα πια "οι Ιθάκες τι σημαίνουν".

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 02, 2011

η αγάπη έχει τους πολλούς παράξενους δρόμους της...

"με σκότωσε γιατί την αγαπούσα" - άπειρα τραγουδισμένο.

"τη σκότωσα γιατί με αγαπούσε" - κούρασε, γι' αυτό.

"τη σκότωσα γιατί την αγαπούσα" - where the wild roses grow syndrome.

"τη σκότωσα γιατί με αγαπούσα" - το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.

"με σκότωσα γιατί την αγαπούσα" - ανεκπλήρωτος έρωτας.

"με σκότωσε γιατί με αγαπούσε" - ερωτευμένοι σχιζοφρενείς.

"με σκότωσε γιατί με αγαπούσα" - ναρκισσιστικό ξέπλυμα

"με σκότωσα γιατί με αγαπούσα" - ειλικρίνια

"τη σκότωσε γιατί με αγαπούσε" - έγκλημα πάθους
...
"η αγάπη έχει τους πολλούς παράξενους δρόμους της", που θα 'λεγε και ο φίλος μου ο Bukowski.