Τρίτη, Ιανουαρίου 05, 2010

Rien ne va plus

Όσο κι αν το ήθελα στις φετινές γιορτές ήτανε αδύνατο να συγκεντρωθώ στο -εσκεμμένα αγορασμένο- άρλεκιν Eclipse, τη συνέχεια της περιβόητης σειράς Twilight. Τι τα θες, δεν είμαι γι' αυτά... Πολύς πόνος, ρε παιδί μου. Και να 'λεγα πως υπήρχε λόγος σοβαρός;

Η κοπελίτσα λυσσάει για το emo-βαμπίρι. Και το βαμπίρι υποφέρει. Ανεξήγητα. Ανεξήγητα πολύ. Το 'βλεπα και στην ταινία κι αναρωτιόμουν αν είχε απωθημένα ο σκηνοθέτης. Διότι του παλικαριού (περί Robert Pattinson ο λόγος) του "φύτρωσε" μόνιμη -πια- ρυτίδα ανάμεσα στα φρύδια. Απ' τον πολύ πόνο.

Και από γέλιο; Ούτε κατά διάνοια. Η κοπελιά όχι μόνο δε χαμογέλασε, είχε και μακιγιάζ εκρού του νεκρού. Εκ των υστέρων κατάλαβα. Θα διάβασε το δεύτερο βιβλίο της σειράς, είδε πόση θλίψη την περιμένει κι είπε να γλιτώσει καμιά ρυτίδα συμφοράς κάνοντας εκπτώσεις σε γέλια και χαμογέλα. Εξ' άλλου ποιος ερωτευμένος γελάει; (sarcasm :P )

Είδε η Stephenie Meyer τί πουλάει στα σημερινά 15χρονα κοριτσάκια, το 'κανε βιβλίο, εισέπραξε. Κυρία.

Οπότε, έψαξα στη βιβλιοθήκη της μαμάς για κάποια διαφορετική προσέγγιση του έρωτα. Και για ακόμη μια φορά δε με απογοήτευσε. Ούτε η βιβλιοθήκη. Ούτε η μαμά Διότι "ψάρεψα" το βιβλίο της Μαργαρίτας Καραπάνου "Rien ne va plus". Κι απ' τις πρώτες σελίδες, ήταν κάτι διαφορετικό.

---

- Μ' αγαπάς; τον ρώτησα.
- Όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.
- Μα εσύ δεν αγαπάς τίποτα.
- Γι' αυτό σ' αγαπώ.

---

Άναψε ένα τσιγάρο, κι άρχισε να διαβάζει.
Ξαφνικά σήκωσε το κεφάλι, με κοίταξε γελαστός.
-Rien ne va plus, μου είπε.
-Άλκη, δεν είναι όρος της ρουλέτας;
- Ναι. Φαίνεται μία φράση απειλητική, αλλά δεν είναι. Είναι η πιο κρίσιμη στιγμή του παιχνιδιού, γι΄αυτό δίνει αυτή την κοφτή αίσθηση, μια αίσθηση του τέλους.
-Τι θα πει ακριβώς;
-Είναι η στιγμή, στο παιχνίδι, που δε μπορείς να επηρεάσεις πια το μέλλον, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Τότε είναι που ακούγεται απ΄τον κρουπιέρη το περίφημο "Rien ne va plus". Ή χάνεις ή κερδίζεις ό,τι έχεις μιζάρει. Συνήθως χάνεις.
-Καμιά φορά όμως κερδίζεις, απάντησα.
-Όχι. Σπάνια. Η ρουλέτα είναι θανατηφόρα.

---

10 σχόλια:

roadartist είπε...

Πολύ καλή η Καραπάνου.. Ωραίο που το έγραψες εδώ.. Φιλάκια!!

D.Angel είπε...

Για τον έρωτα γνωρίζαμε για τη ρουλέτα όμως όχι!Τι καλά;Ολο και κάτι μαθαίνω στη Bloggoσφαιρα!
Φιλιά πολλά και καλή χρονιά!

Βάσσια είπε...

Για το "Twilight" που είδα φέτος, και τα δύο, μετά από πίεση μια φίλης.

Διάβασα ότι τα βιβλία πουλάνε.
Και οι ταινίες επίσης.
Προσωπικά δεν βρήκα το λόγο, πλήν του "πακέτου" που πρέπει να έχει ένα εμπορικό βιβλίο ή ταινία. Άρα γι αυτό και η επιτυχία.

Μου άρεσε το απόσπασμα του βιβλίου της Μ. Καραπάνου.
Έχω διαβάσει μόνο τον "Υπνοβάτη" και δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη.
Θα το βάλω τη λίστα...

Καλό βράδυ
:-)

Appelsinpigen είπε...

Roadartist,

το ξεκοκκάλισα χτες.
αδύνατο να το αφήσω αυτό το βιβλίο.

γεμάτο νοήματα και με τοσο διαφορετικη, εξαιρετική γραφη.

θα σπευσω να διαβασω κι αλλα...

Appelsinpigen είπε...

D. Angel,

να σαι καλα :)

καλα τα λεει η Καραπάνου.
Rien ne va plus.

Απιστευτο βιβλίο.

Appelsinpigen είπε...

Βάσσια,

οπωσδήποτε να το διαβάσεις.
καταπληκτικό βιβλίο.

Καλά το Λυκόφως δεν παλεύεται με τίποτα.
Οταν ειδικα κοιταω το εξωφυλλο που γραφει "The international number one best seller" μου αναβουν τα λαμπακια.

ευτυχως που επειδη ειναι στ αγγλικα κανω κ λιγο practice.

τωρα, βεβαια, θελω να δω τι θα γινει...

zekia είπε...

εμένα μου αρέσει το twilight αλλά μου άρεσε και το απόσπασμα που παρέθεσες. Γενικά ιστορία αγάπης χωρίς βάσανο δεν υπάρχει. Απλά σε κάποιες ιστορίες ο πόνος είναι σιωπηλός και σε άλλες φλύαρος. Και τα δυο, χρειάζονται κατα τη γνώμη μου.
Αν θες ορίτζιναλ άρλεκιν πάντως μπορείς να συμβουλευτείς τη μάνα μου που είναι τελείως μανιακή με το σπορ αυτό!

Appelsinpigen είπε...

η Καραπάνου ήταν χρόνια μπροστά...
γενικά, αξίζει να το διαβάσει κανείς το βιβλίο...

υπήρχαν κομμάτια που τα διάβαζα και τα ξαναδιάβαζα γιατι μου εκαναν απιστευτα μεγαλη εντυπωση...

τι να πω κ για το Twilight, στο Eclipse καταφερα αισίως να φτάσω στην 100ή σελίδα, και συνεχίζω δυναμικά, αφού έκανα το "διάλειμμα" με το rien ne va plus...

καλα, αυθεντικό άρλεκιν όντως δεν εχει πεσει στα χερια μου :D
ακόμη κ το καλοκαίρι στην παραλία Έκο διάβαζα κ σε μια δόση έπιασα κι ενα περιεργο βλέμμα ενος κυριου προς το εξωφυλλο του βιβλιου
χαχαχαχαχαχαχα
αθανατα ελληνικα καλοκαιρια της σιεστας!!!

zekia είπε...

Το καλύτερο με τα ορίτζιναλ άρλεκιν είναι οι σκηνές σεξ. Πολύ γέλιο.
Όλοι οι άνδρες είναι ψηλοί, γυμνασμένοι, με μεγάλο πέος. Όλες οι γυναίκες είναι πανέμορφες, πολύ δυναμικές αλλά κατα βάθος ευαίσθητες.
Μιλάμε για λογοτεχνία, όχι αστεία.

υγ. Τα άρλεκιν που έχει διαβάσει η μαμά μου τα χρησιμοποιούμε για προσάναμα για το τζάκι!

Appelsinpigen είπε...

χαχαχαχαχαχαχ

καλη ιδεα το προσάναμμα!!!

τα αρλεκιν μαζί με τα γλυκανάλατα τύπου "Με τα μάτια της ψυχής" (βλέπε Όμηρος Αβραμίδης) είναι η χειρότερή μου και η καλύτερη για το τζάκι.
ειδικά η τελευταία κατηγορία είναι τα λεγόμενα (από μένα) βιβλία της τουαλέτας

χαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχ