ακόμα εκεί είναι.
Όγκους λάσπη κοτρόνες
κονιορτό
εκεί τα παράτησα
στη μέση του στενού διαδρόμου
απ' όπου υποχρεωτικά περνώ
για να βγω έξω
ή να σπρωχτώ πιο μέσα.
Βουνό τα γκρεμίδια.
Αναρωτιέμαι
τόσο μεγάλη ήταν αυτή η ιστορία;
Αντίθετα
η ελαχιστότητα μιας ιστορίας
είναι που σωριάζει τόσον όγκο λύπης.
Και χάρη σ' αυτή τη δυσαναλογία
σώζεται το κύρος του ακατανόητου.
Κική Δημουλά
Όγκους λάσπη κοτρόνες
κονιορτό
εκεί τα παράτησα
στη μέση του στενού διαδρόμου
απ' όπου υποχρεωτικά περνώ
για να βγω έξω
ή να σπρωχτώ πιο μέσα.
Βουνό τα γκρεμίδια.
Αναρωτιέμαι
τόσο μεγάλη ήταν αυτή η ιστορία;
Αντίθετα
η ελαχιστότητα μιας ιστορίας
είναι που σωριάζει τόσον όγκο λύπης.
Και χάρη σ' αυτή τη δυσαναλογία
σώζεται το κύρος του ακατανόητου.
Κική Δημουλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου