Le vent nous portera...

Αφιερωμένο στα ταξίδια που κάνουμε καθημερινά με το μυαλό, σ' αυτά που καταστρώνουμε για χρόνια και γίνονται πραγματικότητα...

Σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε βοηθάει τη σκέψη μας να πετάει... Να πετάει μακριά...

Μα περισσότερο απ' όλα στους προορισμούς που δεν τελειώνουν ποτέ...

Je n'ai pas peur de la route
Faudrait voir, faut qu'on y goûte
Des méandres au creux des reins
Et tout ira bien

Le vent l'emportera

Ton message à la grande ourse
Et la trajectoire de la course
A l'instantané de velours
Même s'il ne sert à rien

Le vent l'emportera
Tout disparaîtra
Le vent nous portera

La caresse et la mitraille
Cette plaie qui nous tiraille
Le palais des autres jours
D'hier et demain

Le vent les portera

Génétique en bandoulière
Des chromosomes dans l'atmosphère
Des taxis pour les galaxies
Et mon tapis volant lui

Le vent l'emportera
Tout disparaîtra
Le vent nous portera
Ce parfum de nos années mortes
Ceux qui peuvent frapper à ta porte
Infinité de destin
On en pose un, qu'est-ce qu'on en retient?

Le vent l'emportera

Pendant que la marée monte
Et que chacun refait ses comptes
J'emmène au creux de mon ombre
Des poussières de toi

Le vent les portera
Tout disparaîtra
Le vent nous portera

Όλες οι παραπάνω γραμμές έχουν γραφτεί με ένα έντονο χαμόγελο... εσωτερικό και εξωτερικό... Να είστε όλοι καλά και να περάσετε όμορφα αυτές τις μέρες...

Όσο για μένα, αυτη τη φορά είμαι τυχερή και το ταξίδι δε θα είναι νοερό, αλλά ολοζώντανο και με καράβι! Πειρατικό!