Βασιλιάς Ληρ rocks!

Τα τελευταία χρόνια, που παρακολουθώ τις δουλειές του ΚΘΒΕ τακτικώς και ανελλιπώς, έφτασα σε σημείο να κουραστώ από τα τετριμμένα θεατρικά έργα που να ανεβάζουν στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου... Παραστάσεις που μυρίζουν υγρασία εκατό και βάλε χρόνων, οπερέτες με αξιοθαύμαστες -πλην όμως κουραστικές- κορώνες και γενικότερα μια εμμονή σε οτιδήποτε κλασικό.

Όταν, λοιπόν, έμαθα ότι ανέβηκε ο Βασιλιάς Ληρ περίμενα να παρακολουθήσω για ακόμη μία φορά κάτι συνηθισμένο και άνευρο, ανάλογο του περσινού Δον Κάρλος. Κι όμως, για μεγάλη μου έκληξη, αυτό που είδα χτες το βράδυ κάθε άλλο παρά άνευρο και "παλιό" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Με έναν εξαιρετικό Νικήτα Τσακίρογλου ως αλαζόνα Βασιλιά Ληρ, πλαισιωμένο από έναν άψογα σκηνοθετημένο θίασο, με υπέροχη κίνηση, φωτισμένους πρωτότυπα σε ένα τόσο λειτουργικό σκηνικό...

Διαβάζοντας το κείμενο του Γιώργου Βιδάλη απ' την Ελευθεροτυπία, σκέφτομαι ότι τελικά ίσως ν' ανήκω στο νεανικό κοινό που γοητεύεται εύκολα απ' την έντονη χορογραφία, τα μοντέρνα gothic κοστούμια και τη ζωντανή rock -στα-όρια-της-heavy-metal-μουσική... Ίσως να έχει δίκαιο όταν αναφέρει ότι κάποια ουσιαστικά λόγια του Shakespeare χάνονται μέσα στη γενική φασαρία των κρουστών, όμως δεν παύει να είναι μια εξαιρετική δουλειά, τόσο πρωτότυπα σκηνοθετημένη απ' το Στάθη Λιβαθινό, με τους ηθοποιούς να κινούνται ανάμεσά μας, να μας ξαφνιάζουν!!! Να νιώθουμε το έδαφος να δονείται όταν τρέχουν δίπλα μας...!

Δε μπορώ παρά να ενθουσιάζομαι όταν βλέπω έναν ηθοποιό σαν τον Νικήτα Τσακίρογλου να ερμηνεύει με τέτοιο τρόπο, δίνοντας σε όλους να καταλάβουμε το πώς αποτυπώνεται η πολυετής πείρα του, στον τρόπο με τον οποίο προφέρει τις λέξεις, στον τρόπο με τον οποίο βαδίζει... Να μετατρέπεται από αλαζόνα βασιλιά σε συντετριμμένο τρελό...

Συνιστώ ανεπιφύλακτα αυτή την παράσταση και μάλιστα επιδιώξτε να καθήσετε όσο πιο μπροστά γίνεται! Για καλύτερη θέα προς τη σκηνή!

Η Υπόθεση

Πληροφορίες για τους συντελεστές της παράστασης, τη διανομή των ρόλων και τις ώρες παραστάσεων