Η μέρα που διαλύθηκε το πάζλ στον αέρα

 

Η Mary Poppins.

Δια χειρός Appelsinpiken.

Η μέρα.

Που διαλύθηκε το πάζλ στον αέρα.

Μια ζωή που κοστίζει κάθε μέρα πιο ακριβά
υλικά, ζωτικά, συναισθηματικά
και τώρα πάλι ένας σκύλος κόβει βόλτες εδώ
με κρύβει μια βιτρίνα κι ένα φορτηγό
και θέλω χίλια ακόμα χέρια να σου δείξω τι θέλω
και χίλια μάτια για να βρω αυτό που δεν ξέρω
τώρα που τα φώτα σε δείχνουν πιο ξένο
κι όλα σταματούν για να περάσει ένα τρένο
και το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ
μαζί με σένα που νοσταλγώ
σφίγγοντας το σώμα σου στην αγκαλιά μου
ή να γίνω μια ακρίδα στα γόνατά σου
γιατί αισθάνομαι άσχημα όπως κι εκείνη την ημέρα
που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα

σΝ

Τι μου λες...

Δεν έχεις έρθει σπίτι μου.
Να δεις την ταράτσα.

Καμιά φορά, διαβάζοντας το "Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο", μου δίνεται η εντύπωση πως ο Κ. Βήτα σε μια τέτοια ταράτσα ηχογράφησε.
Σαν τη δική μου.
Ανάμεσα σε στοιχεία κεραιών, ηλιακούς θερμοσίφωνες και προβολείς γηπέδων.
Όταν ήμασταν μικρά με την αδερφή μου λέγαμε πως οι προβολείς μοιάζουν με γιγάντιες μυγοσκοτώστρες.
Στη διπλανή ταράτσα έχουν φαντασία.
Έχουν στήσει ολόκληρο μπαχτσέ, τόσο αξιοζήλευτο που σκέφτομαι στιγμές να αρχίζω τις επιδρομές.
Στο τέλος πάντα σέβομαι.
Και πάω πάσο.

Γενικότερα πάω πάσο.
Από τότε που με θυμάμαι.
Ίσως θα 'πρεπε να κόψω τις υποχωρήσεις.

---

Βρέχει έντονα τις τελευταίες μέρες.
Ακούω τη βροχή από πάνω.
Τη μουσική βροχή του Θανάση.
Χτυπάει στα κάγκελα σαν επίμονος επισκέπτης.
Είναι φορές που με ξυπνάει.
Σαν κάτι όνειρα που μοιάζουν αληθινά.
Σε ξυπνάν στο πρώτο πρωινό φως και αναρωτιέσαι τι είναι όνειρο και τι αλήθεια.
Ψάχνεις στο πρώτο φως το ρολόι.
Να δεις τι ώρα μαρτυράει.
Γιατί "αυτός ο Ήλιος" ανατέλλει μόνο στα όνειρα.
"Πιο όμορφος από ποτέ".
Στα όνειρα.
Τα όνειρα.

---

Τράπεζι για την ορκομωσία.
Μετά τον 4ο γύρο ρετσίνας, το ευαίσθητο αυτί μας πιάνει ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Συζήτηση?
Συζήτηση.
Τεντώνουμε τις κεραίες!

-Πιστεύω στο Βούδα!
-Εγώ πιστεύω στους Iron Maiden!
-Πιστεύω στον Κορκολή!
-Πιστεύω στο Ρουβά!

Δεν ξέρω σε τι πιστεύω.
Να τους έλεγα να με διδάξουν?
Είμαι σίγουρη πως κάποτε πίστευα σε κάτι.

---

Βάζω καφέ.
Τον ξανάρχισα τώρα πια.
Μυρίζει όλο το σπίτι φουντούκι.
Νυχτώνει νωρίς.
Πάνε τόσοι μήνες από το καλοκαίρι.
Δε μ' αρέσει.
Θα συνηθίσω.
Συνηθίζω.
Η συνήθεια.
Κακό πράμα.
Αναγκαίο.
Αναγκαίο κακό.

---

"Μπορείς να δεις καθαρά τώρα..."
Μπορεί να είμαι χιλιόμετρα μακριά απ' την ταράτσα, την παραλία, τις ομπρέλες.
Κι όμως.
Μπορώ να δω καθαρά.
Τώρα.

 

Δανεισμένη εικόνα από το Μανόλη με δική μου επεξεργασία :-)

Day after day . . .

Sitting in the park along and dreaming

Living in the past and thinking

Lonely days that I’ve been waiting just for you

Rainy day comes and I am feeling

I don’t feel like leaving

Lonely days and I’m still waiting just for you

Stay, cause I need you to help me to end my day

Stay, cause I need you to help me to find my way

Stay, in the middle of the night I am so afraid

Stay and help to make the time go

Sunny day but I can’t see it

Happiness but I can’t feel it

Things I lost when I was waiting just for you

Faces like the comets come and go

But I don’t want to know

Days and nights when I was waiting just for you

Stay, cause I need you to help me to end my day

Stay, cause I need you to help me to fight my way

Stay, in the middle of the night I am so afraid

Stay and help to make the time go

Τα είπε όλα ο Άλκης ...

Τρελαίνει τις πυξίδες τ’ ουρανού τ’ αγιάζι

κι ο κόσμος κατεβάζει τα ρολά

μου λες πως δεν μας παίρνει για πολλά

μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει.

Σκιές και φώτα σ’ αυτοσχέδιο μπαλέτο

γέλια που σμίγουν μ’ αναφιλητά

στο χέρι μου ένα τσιγάρο σκέτο

που τη φωτιά σου μόνο αναζητά.

Μη με φοβάσαι, δωσ’ μου το χέρι

μαζί να ζήσουμε η νύχτα όσα φέρει

μη με φοβάσαι, δωσ’ μου το χέρι

είναι ο έρωτας το πιο γλυκό μαχαίρι.

Πάψε να ψάχνεις λόγο και σκοπό

σε ότι κάνω και σε ότι πω

ούτε που ξέρω γιατί σ’ αγαπώ

κι όμως μπορώ για σένα να κοπώ

και σαν τσιγάρο να καώ.

Τρελαίνει τις πυξίδες τ’ ουρανού τ’ αγιάζι

θολό ποτάμι ο κόσμος και κυλά

το ξέρω δεν με παίρνει για πολλά

μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει.