Άγρια των Άστρων Μουσική...

Χτυπήματα στην πόρτα.
Επισκέπτες.
Μαζί τους ο Γιάννης.
Σαξόφωνο, τρομπέτα, τρομπόνι.
Βιολί, τσέλο, κοντραμπάσο.
Τύμπανα και ντραμς.
Κιθάρα. Ηλεκτρική και Ακουστική.
Φωνές παράξενα οικείες.
Όλη η παλιοπαρέα και ο μπαγλαμάς...
Στο φως του φεγγαριού.
Κάτω απ' την Άγρια των Άστρων Μουσική...

Απ' τις πιο όμορφες συναυλίες που παρακολούθησα τελευταία ήταν η χτεσινή του Γιάννη Αγγελάκα με τους Επισκέπτες στο υπαίθριο θέατρο της Κοζάνης.

Εξαιρετικοί μουσικά όλοι τους. Το μπαγλαμαδάκι γίνεται η νέα ηλεκτρική κιθάρα, παντρεύονται διαφορετικές μουσικές, μετουσιώνονται σε έναν ήχο ιδιαίτερο, που δε μοιάζει με κανέναν άλλο. Ακόμη και το σκηνικό που χρησιμοποίησαν πανέμορφο, με ιδιαίτερα επιλεγμένα βίντεο να προβάλλονται πίσω απ' τους μουσικούς, κατάλληλα ταιριασμένα με το κάθε τραγούδι.

Ο Γιάννης Αγγελάκας ήταν, είναι και παραμένει εξαιρετικός καλλιτέχνης. Δεν μπορώ παρά να τον θαυμάζω κάθε φορά που τον ακούω. Η μουσική του πορεία τελευταία με τους Επισκέπτες έχει προσφέρει κάτι το τόσο ξεχωριστό στην ελληνική μουσική σκηνή. Κάτι αυθεντικό.

Αυτό που είδαμε χτες ήταν ένα καλλιτέχνημα.
Πολλά συγχαρητήρια σε όλους.

Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
Μέσα στην πιο βαθιά σιωπή
έρχεσαι και με τυραννάς

Άγρια των άστρων μουσική
στην ξεχασμένη σου φωτιά
ρίχνονται οι πιο κρυφοί καημοί
ψάχνοντας να 'βρουν γιατρειά

Μ' όσα φύγαν, μ' όσαν έχουν πια χαθεί
μ' ό,τι μέσα μου έχω ως τώρα περισώσει
ξεκινάω κάθε μέρα απ' την αρχή
τα μετράω και περιμένω να νυχτώσει

Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
και μ' ένα ξαφνικό φιλί
με καταπίνεις με ρουφάς

Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με πονάς
Στην ανύπαρκτη πατρίδα των ονείρων μ' οδηγάς
Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με πονάς
Κι όταν φεύγεις το πρωί σαν παιδί με παρατάς