Πέρασαν μερικά χρόνια από τότε που είδα για πρώτη φορά την ταινία "Requiem for a dream" του Darren Aronofsky. Με δυο λέξεις: με συγκλόνισε. Όχι μόνο ως ταινία. Συγκλονίστηκα και μουσικά.
Μέχρι τότε δεν έδινα ιδιαίτερη βαρύτητα στα soundtrack των ταινιών. Συγκρατούσα μερικά μουσικά θέματα. Μέχρι που γνώρισα τον Aronofsky. Τότε μου δόθηκε η εντύπωση πως κάθε ταινία είναι στενά συνδεδεμένη με τη μουσική. Υπάρχει μια αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Είναι σα να γράφτηκαν ταυτόχρονα. Το σενάριο και οι παρτιτούρες. Σαν να γεννήθηκε μαζί η ιδέα της ταινίας και η μελωδία.
you are my dream
Αυτό το διαπίστωσα πιο έντονα όταν είδα πριν ένα χρόνο ακριβώς το "The Fountain". Εκείνη τη μουσική τη λάτρεψα ακόμη περισσότερο -αν και πονάει να την ακούς- .
Ο Aronofsky δε θα μπορούσε να είναι περισσότερο ποιητικός., παρουσιάζοντας τον έρωτα και το θάνατο.
Ο Aronofsky δε θα μπορούσε να είναι περισσότερο ποιητικός., παρουσιάζοντας τον έρωτα και το θάνατο.
together we will live for ever
Τέλος -και πιο πρόσφατα-, ο περίφημος Παλαιστής (The Wrestler) και η επιστροφή του Μίκι Ρούρκ.Το ύφος, βέβαια, διαφορετικό απ' τις προηγούμενες δυο ταινίες, όμως ο Aronofsky δεν παύει να είναι ένας μάγος πίσω απ' τις κάμερες... Οι ηθοποιοί χορεύουν εξαιρετικά στους ρυθμούς του...
This is where I belong...
5 σχόλια:
είναι απίστευτος ο αρονόφσκι. το requiem είναι από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. χωρίς υπερβολή! :) το πι δεν το έχεις δει; η πρώτη του ταινία. ίσως η πιο δύσκολη από όλες. και η πιο πειραματική πιθανό.
Το pi δεν το είδα... ακομη.
γενικα παντως ειναι αρκετα αμφιλεγομενη ταινια. Αναμεσα σε γνωστους και φιλους που το εχουν δει, οι μισοι λενε οτι ειναι αριστούργημα και οι αλλοι μισοι οτι είναι απαίσια.
μαλλον πρεπει να τη δω κι εγω καποια στιγμη, να σχηματισω αποψηηη!
καλο βραδυ Μπας! :)
Όχι απλά αριστουργηματική ταινία το "πι"...
αλλά απλά.... ΕΠΙΚΗ!!!!
~ Α-Σ-Υ-Λ-Λ-Η-Π-Τ-Η ~.
Γενικά έχουμε να κάνουμε με ένα σκηνοθέτη τεραστίων διαστάσεων!!!
Απόλαυση ότι το μυαλό του γεννάει…
Να τη δεις άμεσα!!!
Και όχι μια… αλλά δυο και τρεις για να την εμπεδώσεις!!!
Κρύβει πολλά μυστικά!
Πάρε φιλιά τιγρένια!!!
όντως η μουσική του Fountain πονάει πάρα πολύ...
και δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποια απο τις ταινίες του, είναι όλες πολύ ιδιαίτερες και αριστουργηματικές..
υγ. θα προτιμούσα λιγότερη βία στον Παλαιστή:)
---Καλώς ήρθες, Tiger Lilious!
να βρεθεί χρόνος κι όλα θα γίνουν!!
έχω πολλές ταινίες στο μυαλό μου, αλλά όταν αρχίζουν οι διακοπές του καλοκαιριού ξεχνιέμαι απ' τις πολλές βόλτες!
:)
---
κι εμενα μου ειχε κανει πολλη εντυπωση zekia...
πραγματικά πολλή ωμή βία, που έφτανα σε σημείο να πονάω με αυτά που παθαιναν οι παλαιστές...
ο Μικι Ρουρκ ήταν καταπληκτικός :)
Δημοσίευση σχολίου