Η "Κατερίνα" του Αύγουστου Κορτώ ανέβηκε στο Λονδίνο χτες για πρώτη φορά.
Η παράσταση ήταν ωραία. Η Λένα Παπαληγούρα, εξαιρετική. Μου άρεσε η ζωντανή μουσική του Lolek. Και ο Γιώργος Νανούρης με το φακό του. Τα φώτα, πολύ όμορφα. Οι σκιες.
Φεύγοντας παίρνω εκείνες τις σκιες στον τοίχο μαζί μου.
Περιέργο να βρίσκονται τόσοι Έλληνες μαζί σε ένα χώρο. Έχω ξεσυνηθίσει.
Τελειώνει η παράσταση και φεύγοντας, χαιρετάμε το Lolek, λίγο πιο έξω από την πόρτα της αίθουσας.
Απορώ πώς η Λένα μπορεί να παίζει σε αυτή την παράσταση τόσο καιρό. Πόσο ψυχοφθόρο μπορεί να είναι?
Η παράσταση ήταν ωραία. Η Λένα Παπαληγούρα, εξαιρετική. Μου άρεσε η ζωντανή μουσική του Lolek. Και ο Γιώργος Νανούρης με το φακό του. Τα φώτα, πολύ όμορφα. Οι σκιες.
Φεύγοντας παίρνω εκείνες τις σκιες στον τοίχο μαζί μου.
Περιέργο να βρίσκονται τόσοι Έλληνες μαζί σε ένα χώρο. Έχω ξεσυνηθίσει.
Τελειώνει η παράσταση και φεύγοντας, χαιρετάμε το Lolek, λίγο πιο έξω από την πόρτα της αίθουσας.
Απορώ πώς η Λένα μπορεί να παίζει σε αυτή την παράσταση τόσο καιρό. Πόσο ψυχοφθόρο μπορεί να είναι?
Όταν γυρνάω σπίτι στέλνω μήνυμα στον Πέτρο να του πω ότι είδα την παράσταση και -όπως πάντα- ευγνωμονεί.
Όταν ξυπνάω το πρωί θυμάμαι το τραγουδάκι του Lolek.
Have you noticed?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου