Πέμπτη, Δεκεμβρίου 01, 2011

Χωρίς τίτλο.

Μέρες χρωματισμένες από σκούρα μπλε απογεύματα, νιώθω πώς συσσωρεύσατε όλη τη θλίψη του κόσμου στο ποτήρι μου.
Ο τριγμός σπάει τη σιωπή, ζωγραφίζει ένα ράγισμα εντός μου.
Επέρχεται η ρήξη του άλλοτε άθραυστου.
Βροχή.


υπό τους ήχους του:
Le temps perdu
Eleni Karaindrou

7 σχόλια:

mandy είπε...

Κέρνα λίγη από τη θλίψη κι έλα να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας και να πιούμε σε μέρες ντυμένες με πιο φωτεινά χρώματα. Όλα περνάνε

Αρης είπε...

Η μαυρίλα του φθινοπώρου που μας αφήνει. Λίγο θέλει, να συνηθίσουμε τη σκοτεινιά του χειμώνα. Και μετά να περιμένουμε την άνοιξη!

Η περίοδος είναι πραγματικά μαύρη. Η πολιτική σκηνή ασχολείται με τη σάπια επιβίωση της και οι άνθρωποι αγωνιούν κάθε μήνα για μια "δόση". Μετά την άνοιξη δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, θα γίνει η έκρηξη. Τώρα σε ποια κατεύθυνση θα πάνε τα πράγματα, κανείς δεν ξέρει. Σίγουρα όμως θα υπάρξουν εξελίξεις...

Fri είπε...

Και πώς θα γίνει το σκούρο μπλε να γίνει τόσο ανοιχτό, σχεδόν διάφανο; Κάτι όμορφο θα υπάρχει, μια σκέψη ίσως, που μπορεί να κάνει την 'ανατροπή'... Άλλωστε είναι Παρασκευή!
Καλημέρα :)

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Όμορφο...

με τη βροχή στο τέλος ελπιδοφόρα, μήπως και ξεπλύνει τα σκουρόχρωμα.

pandora είπε...

στο ίδιο μήκος κύματος... :(

maria_cheguevara είπε...

Over the hill and far away.. χθες πανω σε ενα λοφο ακροαση το καινουργιο των Nightwish. Θλιψη και εδω.. να στριβεις τσιγαρο απλως για την αφορμη της εκπνοης..
αλλα ειχε μια ομορφια χθες η νυχτα..
κ την ομορφια οσο τη μοιραζεσαι απλωνει..
ακου..

http://www.youtube.com/watch?v=xxKmxGMS3l0&feature=related

Poet είπε...

Θλιμμένο ξωτικό !! Δεν είναι δυνατόν. Σε λίγο θα χαμογελάσει.