Αδύνατο να συγκεντρωθώ στις σελίδες του βιβλίου κάθε φορά που πάω να πλύνω τα ρούχα μου στο πλυντήριο του Saint Bruno, δυό λεπτά με τα πόδια από τη σοφίτα μου. Χαζεύω στην αρχή τον κόσμο που περνά απ' έξω, τα αυτοκίνητα και κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, το βλέμμα μένει να χρονοτριβεί στους κύκλους των πλύσεων. Απίστευτο το πόσο βασανίζονται τα ρούχα για να έρθει η ... κάθαρση (!). Μήπως το ίδιο δε γίνεται και με την ανθρώπινη ψυχή? Στο έντονο ανακάτεμα κανένα χρώμα δεν ξεχωρίζει πια. Η φυγόκεντρος δύναμη εκτοπίζει τα πάντα και φαίνεται μόνο ο πυρήνας του κάδου πλύσης. Αναρωτιέμαι αν θα έρθει άραγε και για μας αυτή η κάθαρση και αν ναι, με πόσο κόπο. Παρατηρώ την αριστερόστροφη κάθαρση των ρούχων. Μήπως για την κάθαρση της ψυχής πρέπει επίσης να κινηθούμε αντίθετα με τους δείκτες του ρολογιού?
3 σχόλια:
xm...periergo, me apasxolei teleftaia h katharsi tis psixis, alitheia. mallon xreiazomaste entono plusimo me extra aporupantiko kai stipsimo, otan oi lekedes einai duskoloi, kai evvaisthito programma stous 30 otan eimaste evalwtoi kai malakoi :) pantws mia mpougada epivaletai, mia fora tin evdmada, duo, analoga, oso vromizei o kathenas, i poso katharos thelei na aisthanetai!!!
as mi ksexname omws oti to na vazeis plintirio kathe mera einai anti-oikologiko kai fthirei kai ta rouxa.
:)
ιδέα δεν έχω, ίσως!
δε ξέρω ούτε και γω να απαντήσω, η κίνηση προς τα πίσω συνήθως μόνο μπελάδες φέρνει... τα ωραία πράγματα έχουν αρχή, μέση και τέλος...
Δημοσίευση σχολίου