Απόσπασμα απ το "Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου"
του Τάσου Λειβαδίτη
Το έθνος μας απειλείται!
Υπέρ βωμών και εστιών.
Μα πρέπει να συντομεύουμε Εξοχότατε,
μας περιμένουν για το τσάι!
Ένθα ουκ εστί πόνος ου λύπη.
Ένας ζητιάνος ξύνει τ' αχαμνά του.
Ο άγνωστος στρατιώτης κρυώνει στο χιονόνερο.
Ο υπουργός χειρονομεί, μια γριά σταυροκοπιέται.
Κύριε των δυνάμεων!!!
Των δυτικών, βέβαια, δυνάμεων.
Σκασμός ,σκασμός λοιπόν μιλάει ο υπουργός!
Τα γάντια χειροκροτούν,
οι φαντάροι παρουσιάζουν όπλα,
οι τράπεζες χωνεύουν τη λεία τους,
δυο αστυνόμοι τρέχουν.
Ποιος είναι;
Τίποτα, τίποτα.
Ποιος είναι;
Ένας άνεργος λιποθύμησε. Τίποτα.
Μπορεί και να πέθανε. Τίποτα.
Σκασμός!!! Σκασμός λοιπόν μιλάει ο υπουργός!
Πρέπει να εξοπλισθώμεν δια να διασφαλίσουμε
την ασφάλεια του έθνους...
Μακάριοι οι πεινώντες και οι διψώντες.
Ω! sorry! Ε, με συγχωρείτε!
Η ελευθερία της πατρίδας ήθελα να πω.
S. O. S.
Φυσάει, φυσάει απόψε φυσάει.
Τρέχουν οι δρόμοι λαχανιασμένοι, φυσάει
κάτω από τις γέφυρες φυσάει
μες τις κιθάρες φυσάει...
S.O.S.
Δως μου το χέρι σου φυσάει.
Δως μου το χέρι σου.
American Beauty, Plastic Bag Theme
3 σχόλια:
Πώς θα γίνει να πάψει αυτός ο "υπουργός" να μιλάει ακατάπαυστα και να γυρίσει να ρίξει μια ματιά στο ζητιάνο,στη γριά,στον άνεργο,στους πεινώντες και διψώντες;
Όταν πεθαίνει ο άνεργος ποιος νοιάζεται;Ποιος θα κρίνει αν άξιζε Η' ΟΧΙ να πεθάνει?
Εμείς μπορούμε...
Κι αν δεν καταφέρουμε να στρέψουμε τον Υπουργό προς το πρόβλημα, τουλάχιστον σημασία έχει να έχουμε κάνει προσπάθεια :)
Είμαστε κοντά στο να το πετύχουμε..
Αρκεί να μην πεθάνει κι άλλος "άνεργος" στην πορεία.
Δημοσίευση σχολίου